بررسی تاثیر آوای قرآن کریم بر میزان سطح هوشیاری بیماران کمایی ناشی از ضربه مغزی

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است تحت عنوان بررسی تاثیر آوای قرآن کریم بر میزان سطح هوشیاری بیماران کمایی ناشی از ضربه مغزی که در سال 1377 در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام حسین (ع) تهران انجام گرفته و هدف آن تعیین تاثیر آوای قرآن کریم بر سطح هوشیاری بیماران کمایی ناشی از ضربه مغزی می باشد. این مطالعه به روش کور یک طرفه بین دو گروه آزمون و شاهد انجام گرفت که در طی پژوهش 40 بیمار کمایی ناشی از ضربه مغزی با توجه به مشخصات نمونه (سطح هوشیاری، سن و ...) مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه آزمون دو بار در روز در ساعت 8-9 صبح و 10-11 صبح برای مدت شش روز از آوای قرآن کریم (سوره دهر با صدای استاد عبدالباسط) استفاده شد و در گروه شاهد مداخله ای انجام نگرفت . وضعیت هوشیاری بیماران در دو گروه توسط معیار اغمای گلاسکو (gcs) و وضعیت عصبی بالینی (cna) که تغییرات جزئی سطح هوشیاری را مشخص می کند هر روز مورد بررسی قرار گرفت . آزمون آماری کای دو با p>0/05 نشان داد که دو گروه آزمون و شاهد از نظر عوامل موثر بر بهبودی مثل سن، جنس و ... یکسان هستند. همچنین آزمون آماری من - ویتنی نشان داد که میانگین میزان سطح هوشیاری در روز اول در دو گروه قبل از مداخله اختلاف معنی داری ندارند (p>0/05). انجام آزمون آماری ویلکاکسون نشان داد که میزان سطح هوشیاری در روز اول و روز ششم در گروه آزمون با p0/05 اختلاف معنی داری داشته است در حالیکه همین آزمون آماری با p0/5 اختلاف معنی داری را در گروه شاهد نشان نمی دهد، لذا فرض اول پژوهش تحت عنوان "میزان سطح هوشیاری در بیماران کمایی که از آوای قرآن کریم استفاده می کنند نسبت به گروه شاهد افزایش می یابد" تایید می گردد. علاوه بر آن انجام آزمون آماری ویلکاکسون نشان داد که وضعیت عصبی بالینی در روز اول و روز ششم در گروه آزمون با p0/001 اختلاف معنی داری داشته است اما در گروه شاهد با p>0/05 اختلاف معنی داری نداشته است ، لذا فرضیه دوم پژوهش نیز تحت عنوان "میزان وضعیت عصبی بالینی در بیماران کمایی که از آوای قرآن کریم استفاده می شود نسبت به گروه شاهد افزایش می یابد." تایید می گردد. آزمون های آماری همچنین نشان دادند که بین متغیرهایی چون (علاقه به قرآن، سن، جنس و ...) و وضعیت هوشیاری ارتباط معنی داری وجود ندارد. با توجه به نتایج فوق پیشنهاد می گردد که از آوای قرآن کریم بعنوان یک محرک شنوایی خاص و متکی بر فرهنگ جامعه برای بیماران کمایی ناشی از ضربه مغزی استفاده شود.